maandag 9 augustus 2010
De Duizendjarige Eik ...
Losgelaten door de tijd
draag ik diep in mij
- weggeschreven in de jaarringen
van mijn eeuwigheid
de joelende stemmen van
kinderen die mij beklommen
de zucht van dichte drommen
als recht werd gesproken
over heks en rabauw
de kus van geliefden
en eeuwige trouw
en over dit alles de jaargetijden
die zich moeiteloos
in mijn gebladerte vlijden
Marcel Sleurs
Labels:
poëzie,
volkscultuur
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten