Klooster Mariawald bij Heimbach is de enige cisterciënzer abdij in Duitsland die nog geleid wordt door trappisten die strict naar de regels van Benedictus leven. De Pietà waaromheen in 1470 in eerste instantie een kapel en enkele decennia later een priorij gesticht werd is al lang niet meer te bezichtigen in de abdij. Toen het oorspronkelijke monniken-klooster in 1795 onder Franse heerschappij werd opgedoekt werd de Pietà verscheept naar de enkele kilometers verderop in Heimbach gelegen Clemenskerk. Ook het Antwerps retabel waarin de Pietà in 1520 werd geïntegreerd verhuisde daarbij mee naar het dorp en valt niet meer te zien in de huidige abdijkerk.
De oorspronkelijke kerkvensters waren blijkbaar ook de moeite waard, maar konden niet voor de streek behouden worden. Ze werden verscheept naar Engeland om daar over twee verschillende plekken verdeeld te worden. Eén helft valt te bewonderen in het Londense Victoria en Albert museum, terwijl het andere deel te zien is in St. Stephen’s Church te Norwich.
De nieuwe abdijkerk uit 1891 ziet door het verlies van vensters, retabel en pietà nogal kaal uit. Ook met de personele vulling is het niet super gesteld. Momenteel wonen, werken en bidden er onder leiding van Abt Josef Vollberg nog 14 monniken in het kloostercomplex, waarvan we er afgelopen Paasmaandag zegge en schrijve vier tijdens de Vespers in de kerk konden aantreffen.
Leegte en gemis op een rijtje zettend zou je denken dat de abdij Mariawald op sterven na dood is. De lokale bevolking weet echter beter. In het weekend en in de zomer bij mooi weer zelfs iedere dag, zitten Klostergaststätte en aanliggende terras tjokvol. Wandelaars op doortocht maken er een korte stop om de inwendige mens aan te sterken, maar ook auto- en motorrijders zijn er graag geziene gasten. De parkeerplaats kan ruim een honderdtal voertuigen kwijt en staat een groot deel van de dag nagenoeg vol.
Bezoekers zouden net zo goed onderweg langs een van de vele Bikertreffs, met een doorgaans uitgebreidere menukaart een stop kunnen maken, maar velen doen dat niet en trekken doelbewust naar Mariawald.
Het geheim?
Mariawalder Erbsensuppe. Zelfs bij 25 graden Celsius zitten de terrassen vol met aan erwtensoep met bokworst gevulde kommen lurkende bezoekers.
De abdij staat wijd en breid bekend om haar unieke erwtensoep. Toen na WO2 het klooster opnieuw opgebouwd werd, was het volgens de monniken was het belangrijk dat aanreizende pelgrims aan het einde van hun tocht een stevige maaltijd aangeboden kregen. In de jaren 50 van de vorige eeuw verfijnden ze hun recept voor erwtensoep tot een unieke en zeer herkenbare smaak. Tegenwoordig vindt de soep niet alleen vers dampend op het terras maar ook in ingeblikte vorm via de bijliggende kloosterwinkel en via de Mariawalder internetshop gretig aftrek. En dat alles zonder moderne hulpmiddelen en uitsluitend onder toevoeging van natuurlijke ingrediënten.
Naast de beroemde erwtensoep worden vanuit de abdij overigens ook boeken, monniken-honing, monniken-likeur en monniken-mosterd in niet onaanzienlijke hoeveelheden verkocht.
Geen wonder die leegte tijdens de Paas-vespers, vandaar ook het monsterverlies van de thuisclub tijdens de vandaag gespeelde Mariawalder derby Ora versus Labora : 4-11
Geen opmerkingen:
Een reactie posten