“Denk niet wit,denk niet zwart, maar in de kleur van je hart” zong Frank Boeijen in de jaren 80.
“Multiculturalism Rules” klonk het vanonder de Mama’s Pride kiosk op 8 mei 2011.
Op het podium: The Selecter.
Op het podium?
2011???
Die band is toch al lang dood en begraven?
Fout gedacht!
Afgelopen zondag op Mama’s Pride in het Burgemeester Damenpark te Geleen bewezen de vocale oudgedienden van het eerste uur, zijnde Pauline Black en Gaps “De Killa” Hendrickson, aangevuld met The Emperor Mingus (bas), Anthony Harty (gitaar), Winston Marche (drums), Orlando Larose en Nyl Pyzer (beiden saxofoon) en een piepjonge Greg “Nipper” Coulson (toetsen) dat ska nog steeds springlevend is.
Onze moderator wist kort voor aanvang van het net iets meer dan een uur durende optreden te vertellen dat vooral veel oudere jongeren voor deze band naar het park gekomen zouden zijn, maar tijdens het optreden zelf bleek dat een niet verwaarloosbare schare jongere jongeren ook best in deze van oorsprong Jamaicaanse muziekstijl geïnteresseerd is. Slechts één zaak viel er in het publiek 30 jaar na “The same old show on my radio” op: weinig zwartwitgeblokte kleding, nauwelijks gleufhoedjes, laat staan smalle stropdassen in het park en het leek er zowaar op dat echt niemand (ook niet onder die oudere jongeren) nog weet wat skanken is, laat staan hoe je dat doet.
Gelukkig was daar op zo ongeveer de tiende rij een duo (gematigd oudere jongeren?) die zij aan zij een gratis potje “iedereen kan skanken met Ravensburger” weggaven. Doen rockers het op één en drie, skankers springen op twee en vier. Het is effe wennen, maar oefening baart kunst. Eigenlijk is het best simpel. Ontspan je spieren, gooi om de beurten je linker dan weer je rechterknie de lucht in, beeld je in dat je een stukje gaat rennen, maar let er vooral opdat je voor geen meter vooruit komt. Beweeg daarbij je armen in tegengesteld ritme relaxed op en neer alsof je stiekem bij meneer pastoor aan de kerkkloktouwen trekt – of beter nog, alsof je staand de uiers van een reuzenkoe voor je leeg aan het melken bent- en ziedaar: de skank is yours. Er bestaan allerlei variaties op hetzelfde principe. Toch maakt het niet zoveel uit welke stroming je nou aanhangt. Je hoeft niet al te strak in het ritme te springen en hoofdzaak is dat je er plezier bij hebt.
Dat plezier straalde er bij de Selecter op het podium ook vanaf. Bij Gaps was dat vooral af te zien aan zijn steeds natter wordende hemd. “I’m sweating buckets”, aldus de charismatische lead-zanger op een gegeven moment. Een groter contrast met de uiterlijk kurkdroge zangeres Black (deze uiterst goed geconserveerde jongedame wordt dit jaar trouwens 58!) was nauwelijks denkbaar. Ook beide saxofoonspelers skankten hun koperen instrument in koor van links naar rechts en achter de toetsen sprong een half zo oude, maar bijna dubbel zo enthousiaste Coulson syncopisch met en op de toonladder heen en weer hetgeen een erg aanstekelijk geheel opleverde.
Er werden een aantal nummers gespeelde van het inmiddels dik 30 jaar oude “Too Much Pressure” album, maar vol trots werd daar plots ook aangekondigd dat er eind mei een nieuwe single zal verschijnen. Titel: “Big in the body, small in the mind”. Onderwerp: ultrarechtse groeperingen en antifascisme. Een soort van remake van Woody Guthrie’s “All you fascists bound to loose”. The Selecter is haar engagement uit de jaren tachtig duidelijk niet kwijtgeraakt.
Voor wie de springlevende skank gemist heeft op Mama’s Pride: eind juni 2011 volgt een herkansing als The Selecter nog eens in de buurt is met een optreden tijdens het net zo gratis festival “Genk on Stage”.
So all you rude boys and girls: drop on the one and join the skank train.
Genk on Stage, Zondag 26 juni 2011
See ya !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten