dinsdag 8 december 2015

Een hand vol zand



Omaha Beach, Normandiƫ. Dinsdag 29 oktober 2015.
Alvorens de bijzonder indrukwekkende begraafplaats van Colleville-sur-Mer te bezoeken, alwaar ruim 9000 Amerikaanse soldaten begraven liggen die stierven op en rond Omaha Beach in de eerste dagen na D-Day, nemen we eerst een kijkje op het nabijgelegen strand van St. Laurent sur Mer, vlakbij de bekende kazemat "Ruquet", onderdeel van WN65.


St. Laurent sur Mer
6 juni 1944


Colleville sur Mer / Normandy American Cemetery and Memorial
St. Laurent sur Mer



Het is een paar uur eerder vloed geweest ter hoogte van de bunker bij WN65. Zoals wel vaker liggen aan de laatste vloedlijn her en der wat aangespoelde touwen, wat afgebroken plastic stukken van diverse gebruiksvoorwerpen, een paar leeggelopen ballonnen, een enkele PET fles en een smal strookje houten takjes en riet.
Een keertje schrapen langs de langzaam drogende vloedlijn levert een handje vol zand op dat in een eveneens aangespoelde Evian fles mee naar huis wordt genomen voor nadere beschouwing.


Een hand vol zand

Vanavond, een kleine zes weken later, gewapend met pincet, een zeefje en een halve liter water, wordt uitgevist wat er zich in het hand vol zand bevindt.
Het resultaat, afgezien van 367 gram zand en wat natuurlijk materiaal voornamelijk in de vorm van verdord gras en strootjes: een Bic-pennedop, vier wattenstaafjes, een paar stukjes afgebrokkeld plastic, twee kleine steentjes en zo’n 130 nurdles (plastic pre-productie pellets).


Pellet (ca 3 mm)


En nog een paar meer


Bonte verzameling pellets


De Duitse bezetter werd hier binnen een maand verdreven.
Het plastic uit onze wereldzeeƫn verwijderen gaat een paar dagen generaties langer kosten.
Zeker nu blijkt dat de Europese Commissie enkele concrete doelstellingen met betrekking tot de reductie van de plastic soep heeft losgelaten.


We leven zo’n 70 jaar in vrijheid, maar we slagen er steeds beter in een aardig soepje ervan te maken…